शिवारी चांदन्याची माज
भाकरीचा डोक्यावर धुडा
वाट सरते तळपायी गोंदून काटे
दारवडतो सारा बाईपणाचा चुडा
आभाळ मल्हार मोकळं
ऊन,सावली मातीचा पदर
झाकतो छाती,उघडं अंग
घामाने भिजलेला धुडा
रिकामे रांजन रिकामाच हांडा
ऊन रेंगाळते साजन बोळा
झुले झोका सुटे तोल
फिरे भिंगरी सासर माहेर
दिन-रात हा जिंनगीचा खेळ
अडकला जीव पदराचा फास
माय माहेर गाठ पदराशी
सुटता तुटेना संसाराचा पेचा
गणेश पाटील
©प्रीत
No comments:
Post a Comment