उपाशी चोच घेवून
गावभर हिंडणारी पाखर,
कंसा वर येवुन बसतात,
तुकडे बापच्या मासाचे
चोचीत बरन्या करीता.
अन्
बाप तरी खंगारलेले
मास नसलेले हाड घेवून
जिद्दीन सालभर उभाच
असतो ......
©प्रीत
दुष्काळग्रस्त...
Subscribe to:
Comments (Atom)
विठ्ठल आणि मराठी साहित्य एकच वाट, एकच श्वास🌿
“विठ्ठल” म्हटलं की आपल्या डोळ्यासमोर येतो काळा सावळा, साधा भोळा, हात कमरेवर ठेवून उभा असलेला पंढरीचा विठोबा.पण विठ्ठल म्हणजे केवळ देव नाही ...
-
तसं मला सोडून जायला तिला सहा महिने झाले होते.पण तिच्या सोबत घालवलेला क्षण मला सोडून जायला तयार नव्हते. सारख ती आणि तिच्या आठवणी मनाच्...
-
भारत हा जगातील सर्वात मोठा लोकशाही राष्ट्र. आपल्या देशाची खरी ओळख म्हणजे सांस्कृतिक आणि भाषिक विविधता. आपल्या संविधानात २२ अधिकृत भाषांना मा...
-
“मराठी साहित्य वटवृक्ष आहे” असं आपण अभिमानाने सांगतो. पण त्या वटवृक्षाची सावली इतकी दाट झाली आहे की, नवीन लेखक, कवी, कथाकार यांन...
