बाईपणाची कविता...

माती करणाऱ्या देहाच्या हरेक रात्रीचा
अंत का होत नाही ?
सुचत नाही
सुचत नाही....

तिच्या जखमा कुठवर झाकून ठेवेल
वाळलेल्या अस्तित्वाचे
खवले बाहेर येऊन फेकेल
बिल्लासभर पोटाची भूक
का मिटता-मिटत नाही.?
सुचत नाही
सुचत नाही.....

पायात पाय घालून गर्भाशयाच्या यातना
रोज नवाच देह,सोसत ती
वासनात जगणं जात करपून
जगन कणते ती
मग
बाई पणाचे आश्रू
का लपवते बाई.?
सुचत नाही
सुचत नाही....

            गणेश प्रकाश पाटील
                       #प्रीत

No comments:

Post a Comment

विठ्ठल आणि मराठी साहित्य एकच वाट, एकच श्वास🌿

“विठ्ठल” म्हटलं की आपल्या डोळ्यासमोर येतो  काळा सावळा, साधा भोळा, हात कमरेवर ठेवून उभा असलेला पंढरीचा विठोबा.पण विठ्ठल म्हणजे केवळ देव नाही ...