दुर माझ्या रानात...

दुर माझ्या राना मध्ये
पालवी फुलली कशी?
ईवलूशि खुशितली
लेक रे देखनी जशी,

                ईवलूशे हात पाय
                ईवलूशे नाती गोती,
                ईवलू-ईवलू हट्ट
                नाकी डोळे रे देखनी,

हाळचे पाणी ओतले
घामाचे खत ओतले,
लागले रोप ते वाळू
दाने वाय्राने डोलू,

                  दुर माझ्या राना मधे
                  पालवी फुलली कशी,
                  मया लावी काळी माती
                  बिन बापी लेख जशी,

गणेश प्रकाश पाटील(प्रित)
मो, +917219310850
मु.पो.मुकटी.ता.जि.धुळे
ganeshg1p2@gmail.com

हंगाम...

          

            मी घानीला जूपलेला
            बैंलागत गरा-गरा,
            दु:खे पालथा पळतो
            वास या शेणा मुताचा,
            माझ्या नशिबीत हिंडे,

            पाय विहीर भूकेची,
            पुरावी म्हनुन नुस्ता
            हाकत असतो जीव,
            राने उजळलेत म्हने
            माझ्या कष्टाने यंदा,

            नाचाव घुंगरुच्या
            चापकाने दार बंद,
            जनावर जिवंतसतो,
            त्याच रितीनं यंदा
            थुईथुई लो नभाने,

            तांबळ फुटल तसे
           लिंबावरचे कावळे,
           टपुन बसतातते
           चोच पिंळात टोचुन,
           चमचमीत डोळ्याने,

           उभी रहावी पाठीवर
           शिकारी वाघाची धास्ती,
           नेमक माझ्या सोबत
           होय असच घळत,
           साले साल हंगाम,

                       © गणेश प्रकाश पाटील

पुरे आता...

आता बस पुरे झाल,
मरतो नूस्ता मी त्या अंदुक
नावालाच असलेल्या प्रेमात,
अ्न,
स्वार्थी त्या स्वप्नात,
निघालो सोळुन मी त्या
साय्राच कंटाळवानी फसव्या,
एकटेपनाचे भास करणाय्रा
दुर या प्रेमा पासुन कुठेतरी,
खोल-खोल थेट गाभाय्रात,
जर नूस्त हेच असेल प्रेम
नको तर मला हा तुमचा,
फसवा जीव जाळनारा,
डाव मुर्खानचा जीवघेन
कोंडुन घेतल मी,
बंदीस्त अगदी स्व:ताला
एकटे पनाच्या घरात,
बंद केले घट्ट दार,
भावनेचे अ्न आपेक्षाचे
तु जरी कितीही शोधन्याचा
प्रयत्न केला तरी नाही,
मिळनार मी तुला,
नाहीच भेटनार,
अगदी पहिल्या भेटी सारखा
त्या बागेत,
कितीही केले तु फोन अथवा
पाठवले लिखापे,
मी नाही बळी पळनार
तुझात्या मोहाला
कारन.
मी नाती जपतोय माझ्यातला
माझाशी,
अगधी निस्वर्थ पने
तेही प्रोमानेच,
केले तु मग कितीही Miss मला,
तरी तु स्व:ताशीच बोलत राहशिल
कायमचीच,
मला तुझी खुप याद येते,
मला तुझी खुप याद येते........

©कवि गणेश प्रकाश पाटील
मु,पो मुकटी,ता,जि,धुळे४२४३०१
मो+९१७२१९३१०८५०
ganeshg1p2@gmail.com

गाव शिवार...

तू आपल आस्तित्व
टिकवन्या साठी ठेवतो
शाबुत एकलकुंळ्या
भिंती चार शहरातल्या

मात्र एक सर
सुध्दा तुझी आता
येत नाही शांत
अंगनात आमच्या

त्यांच कंबर वाकत
त्या एक सरिचा
तोल सोसताना
मग आसवे गाळतात
ते छप्पर आमचे

बंद बैलांची अंगनात
खळ-खळ होते
करुन बसतात सामराज्य
तेही डपक्यावर म्हनुनच
बेळकी सर्पाची वळ-वळ होते

चिळीचुप हद्दपार
गाव शिवार होत
कसा उनमाद मातीस येतो
केलेल्या खोप्यात काळींच्या
शिवार नविन चार माही
तयारीस राना वनात येते....

© गणेश प्रकाश पाटील(प्रीत)
मु,पो मुकटी ता,जि,धुळे ४२४३०१
ganeshg1p2@gmail.com
मो+९१७२१९३१०८५०

मितवा...

दिवस बरेच झाले
लिखापे ना फोन आले
जरा होतो मी सज्जन
प्रहार बरेच झाले

                  कसे तुला उमगले
                  हाल मझे मी केले
                  आपल्या संगे ची वारे
                  गावात मशुर झाले

फुल अश्रृची वाहतो
प्रितीस तुझ्या शाहना
सौंदय्रास सज ती
मोती हजार झाले

                    होते ना कधी प्रित रे
                   प्रेम गीत तुझे सोपे
                   उगिच खंत राहीली
                   शब्दते पसार झाले

                            (बाल प्रेमाचा पाऊस)

         © गणेश प्रकाश पाटील #प्रीत
           मु,पो मुकटी ता.जि धुळे४२४३०१
           ganeshg1p2@gmail.con
            +917219310850